Het is weer terug! Het was maar een fase. De middagrust! Een aantal weken geleden kreeg ik haar ’s middags amper nog in bed. En ze trok het tot 16.00 uur best nog goed. Daarna stortte ze in en had ik zeg maar een minder gezellig kind. Maar nu laat ze zich weer even weg leggen aan het begin van de middag en dat maakt het avond eten een stuk prettiger.
Ze is nooit een moeilijke slaper geweest. Zolang ze maar in eigen bed ligt. Als pasgeboren baby lag ze graag op haar buik. Vanaf dag één was het al duidelijk een buikslaper. Hoewel buik slapen wordt afgeraden vanwege wiegendood heeft ze nog vaak tussen ons in gelegen op haar buik. Het liefst lag ze met haar neus in mijn oksel tegen mij aan buik tegen buik als ik op mijn zij lag.
Kraamweek
De eerste dagen na de geboorte schrok ze vaak van simpele geluiden, bijvoorbeeld een deur die werd dicht gedaan. Door haar vliegende armpjes sloeg ze zichzelf wakker. Ik had van te voren bedacht dat ik haar niet wilde laten wennen aan een speen en ook niet aan ingebakerd liggen. Dit omdat je het weer moet “afleren”. Toch hebben we twee nachten een speen gegeven. Zodat ze weer even rustig werd. Zodra we van de borstvoeding waren over gestapt op kunstvoeding was ze ook ’s nachts rustig en dacht ik ook niet meer na over het inbakeren. In de box legde ik haar wel altijd op haar rug omdat ze er toch aan moest wennen.
Niet thuis
Als we niet thuis waren en ze dus ook niet wilde slapen in een andere kamer en een ander bed deed ik haar wel eens in de draagdoek. (zie foto) Toen ze zich na een paar maanden zelf kon omrollen werd ze een zij slaper. En dat is ze nog. De middag dutjes worden nu steeds korter. Na 1,5 uur is het wel weer genoeg geweest en wil ze weer spelen.
Klik hier voor de andere blog over het dragen in de draagdoek.