De peuterpubertijd

Ik las een vraag van iemand; Hoe ga je om met een driftbui? Een hele interessante vraag! We zitten er namelijk midden in. Ken je dat? Dat je kind van 14 maanden oud opeens op de grond gaat liggen gillen en schreeuwen omdat ze geen koekje mag, want we gaan zo eten. Jep, die fase zitten we nu. Ik noem het ook wel eens de dreumes-driftbui 4.0 op schaal van richter… Eigenlijk heet het de peuterpubertijd. Van de afstandsbediening pakken tot de hele kast leeg trekken. Wanneer ik er iets van zeg en het afpak gaan we de boze bui in. Ze heeft zelfs een poging gedaan om me te slaan. Dus dít is nou opvoeding?

Waarom!?

Die driftbuien kunnen zowel kort als lang duren. Ze gaat ook wel eens met spullen gooien. Maar voornamelijk laat ze zich onwijs zielig vallen op de grond om het op een krijsen te zetten. Soms helpt het om haar af te lijden met wat anders. Een dreumes en peuter kan zich nog niet zo goed uiten. De woordenschat en spaakvermogen zijn nog niet genoeg ontwikkeld. De boze bui helpt bij het uiten van het gevoel. Laat Evelyn nou net een kind zijn die lekker op tijd is met deze buien. Ik dacht zelf aan de “twee is nee” fase. Ze is net één. Het ene kind kan laat gaan puberen en soms beginnen ze al vroeg te puberen. De meeste driftbuien heeft ze als ze moe is of eten wil. Soms kan het ook zijn als ze bijvoorbeeld bang is.  

Hoe pakken we dit aan?

  • Als ze weer een bui heeft blijf ik zelf rustig. En terug schreeuwen doe ik natuurlijk niet. Wat ik wel altijd zeg is; “Wat ben je boos?”. Zo leert ze wat boos zijn is. En ik vind dat ze ook boos mag zijn. Ze hoeft het niet altijd met ons eens te zijn. Maar het gaat wel op onze manier.
  • Wanneer ze uit geschreeuwd is begin ik niet opnieuw over haar boze bui. Een knuffel geven vind ze niks. Dit heeft ze nooit leuk gevonden. In de plaats daarvan wil ze soms even op schoot zitten. Een boekje lezen vind ze leuk zo lijden we haar af.
  • Ze krijgt haar zin niet. Zoals je zelf kunt bedenken gaat een driftbui dan alleen maar erger worden. En zitten we de volgende keer met een veel ergere driftbui. Als ze op de grond ligt laat ik haar uit razen. En ga ik ondertussen wat anders doen. Ik heb dit in een supermarkt nog niet gehad. Ze zit nog in de buggy of het winkelkarretje. Ze mag wel eens iets vasthouden als ze zich verveeld zoals een doosje groentesaus. Dit helpt ook als afleiding.
  • Ik ben ook van mening dat ze best eens “nee” mogen horen. Maar wanneer ze iets goed doet zeg ik het ook. Complimentjes vind je zelf ook leuk toch?
  • Zorg ook dat je het eens bent met je partner. Als er bij jou niks te winnen valt en bij je partner wel is het hek ook van de dam.
  • Wanneer de storm is gaan liggen lukt het meestal met wat afleiding door bijvoorbeeld een liedje zingen om haar te laten eten. Als ze echt niet wil eten geef ik haar soms wat groente van mijn bord wat ze met haar handjes (of een lepeltje maar dan nog niet zelf) wil op eten. Dit gaat meestal goed. Of ze gaat met wat spelen wat ze wel mag hebben wanneer het geen etenstijd is.
  • Om driftbuien te voorkomen is het ook een goed idee om geen spullen binnen haar handbereik te leggen waar ze niet aan mag komen.
  • Als ze moe is en boos blijft is er nog maar één oplossing. Naar bed!

Leuk om te weten!

  • Als je kind een driftbui heeft krijg je als ouder een boze blik en kun je even helemaal niks meer goed doen. Maar je kind uit zijn gevoel (lees driftbui) vaak alleen bij iemand die hij of zij vertrouwd. Jij als ouder geeft dat vertrouwen waardoor de band nog sterker kan worden.

De laatste tip: Bedenk altijd het gaat weer over, alles is een fase.  

Wil je meer lezen over de peuterpubertijd? klik hier

Wil je ander blog lezen. Klik dan even verder!

Geef een reactie