Hallo Azoren en cadeautjes!

“Ben je thuis deze week?” Nou dat denk ik wel aangezien “de pleuris” ook wel Corona genoemd is uitgebroken… “Mooi, want er komt een pakketje jullie kan op.”

Week 3

Het vertrek uit de haven is nu vier dagen geleden en tot nu toe verloopt het contact best goed. Als ik een berichtje stuur heb ik binnen een paar uur antwoord. Dat is heel snel! Door de corona ben ik nog altijd vrij en dus zien de weken er het zelfde uit. Genoeg afstand houden in de supermarkt en we gaan vrijwel nergens heen. Wel fietsen we meestal dagelijks een uur. Zo ook langs het spoor om de trein te zien rijden, langs de molen waarna ze de rest van de route “zo gaat de molen” zingt. We waren net terug van ons dagelijks rondje fietsen toen de bel ging. Twee pakketjes stonden voor de deur. De grootste had ik zelf besteld bij de Etos en daarin zaten de Woezel en Pip luiers. En een kleiner pakketje met als afzender Den Helder. 

Dit zat er in…

Een pop: 
De pop kun je inspreken. Zo kan een kind altijd naar de stem van de uitgezonden ouder luisteren. Vanwege tijd gebrek gaan we dit bij de volgende uitzending nog doen. 

Boek 120 kusjes:
Grote schildpad. In het boek wordt op een kind vriendelijke manier uitgelegd dat papa schildpad 4 maanden van huis gaat. De kleine schildpadden beleven ondertussen een hoop dingen waaronder een verjaardag. Vier maanden is ook 120 nachtjes. Vandaar ook 120 kusjes. 

Kalender:
Een aftelkalender met stickers. Zo kan een kind afplakken welke dagen zijn geweest en hoe deze voor hem/haar waren qua emotie en kijken hoeveel nachtjes er nog komen voor (papa in ons geval) terug komt. 

Onze week

Elke zaterdag breng ik Eef weg naar opa en oma en doe ik boodschappen voor de hele week. Gelukkig laat het zonnetje zich regelmatig zien en is het al lekker lente weer. We zitten in de tuin of spelen in het speeltuintje voor het huis. We redden ons wel samen. Evelyn doet sinds deze week zelf haar sokken aan. Maar als dit niet direct lukt en je wilt haar met alle goede wil helpen wordt ze boos. Alles draait langzaam aan om het “zelluf doen”! Ook het eten met een vork is een “feest”. 

Beestjes

Deze week was ze zwaar onder de indruk van een kevertje naast de zandbak. “Beestje” noemen wij die. Ze heeft er de halve middag boven gehangen, naar gekeken en naast gezeten. Ik moet haar nog wel even leren dat ze niet met haar schoen op een beestje mag gaan staan… 

Via een site waar je schepen op kunt volgen volg ik ook de route van het schip. Helaas is er nu al drie dagen geen positie meer door gegeven waardoor dit niet meer lukt. De Azoren zijn in de buurt maar wel te ver om te kunnen zien… 

Nog maar 120 nachtjes?…

Andere blog: Week 1 quarantaine

Geef een reactie