Papa is militair deel 2

Nog even een update over onze weken met z’n tweeën.

We zijn nu al een aantal dagen verder dan de vorige blog. Ik vertelde in een andere blog dat Evelyn nu de leeftijd heeft dat ze eenkennig is en dat we soms ook tegen een aantal driftbuien aanlopen.

Voor hoe het nu gaat valt het me eigenlijk wel mee om de opvoeding een aantal weken alleen te moeten doen. We hebben ons ritme al aardig gevonden en ze heeft soms gewoon nog een driftbui, verder gaat het eigenlijk heel goed. Ik benoem het gewoon dat papa niet komt eten vanavond en soms kijkt ze bij het woord papa wel even op, meestal gaat ze door met spelen.

Op het dagverblijf vind ze het wel moeilijk om alleen achter te blijven. Ook dit verloopt wel steeds beter. In het begin was het huilen en was ze behoorlijk overstuur als ik weg ging. Nu laat ze zich al snel weer afleiden en gaat ze weer spelen. Als ik haar kom halen wil ze zo snel mogelijk naar huis. Thuis gaan we nog even een boekje lezen samen en daarna eten.

Ik merk op dit moment geen verschil met andere dagen. Zolang we ons normale dagritme maar aanhouden. Dit is belangrijk omdat we dit nog wel veel vaker mee gaan maken de komende jaren… Ik ben nu half alleenstaande ouder. Nog een paar weken dan…

Volg ons op Instagram!

Geef een reactie