De meeste kinderen beginnen rond de eerste verjaardag een paar simpele woordjes te zeggen. “Papa”,”mama” zei Evelyn ook wel rond haar eerste verjaardag. Maar ze had iets meer de tijd nodig om meer woordjes te gaan zeggen. Ze heeft vooral haar “eigen taal”. Nu is ze twee jaar en we zien steeds meer verbetering.
18 maanden
Zo rond de 18 maanden begint een dreumes woordjes te combineren. Bijvoorbeeld “bal” en “daar”, En dit miste ik toen wel een beetje bij Evelyn. Ze hield het vaak bij één woordje en gebaarde er wel bij. Als je haar goed kent weet je wel wat ze wil en bedoeld maar voor buitenstaanders was het soms wel lastig. Het frustreerde haar ook als iemand het niet begreep. Ik heb er een hekel aan om kinderen met elkaar te vergelijken en ik ben van mening dat kinderen hun eigen pad moeten kunnen volgen en dus ook dingen moeilijk en makkelijk mogen vinden, zonder een concurrentie idee.
Ik weet nog dat ik vroeger wel eens met neefjes en nichtjes werd vergeleken. Ik kan er nog weer kwaad om worden. Helemaal als ik dan op m’n bord kreeg dat ik het minder goed deed dan een ander.
Maar stiekem zag ik dat anderen van haar leeftijd wel veel zeiden en bij haar voelde ik een drempel. Ik maak me geen zorgen zolang ik vooruitgang zie, en dat zie ik. We oefenen nu door boekjes te lezen en ik benoem alles wat we onderweg zien als we gaan fietsen of wandelen. Ze zegt mij dan ook na en soms begint ze zelf te vertellen wat ze ziet.
Twee jaar
“Mama doe je nou?!”
Over een paar weken moeten we ondanks corona-tijd naar het consultatiebureau. Ik ben benieuwd wat we daar gaan horen. Ze begint nu kleine zinnetjes te zeggen, zingen vindt ze ook geweldig! Het is ook nog een leuke manier om te oefenen. Zo nu en dan komt ze met een naam van iemand. Het heeft dan iets langer geduurd maar nu heeft ze de smaak te pakken. Ze is ook nog maar net twee. Misschien hoop ik volgend jaar wel dat ze eens stil is 🙂