Soms moet je eerst iets mee maken voor dat je je ergens in gaat verdiepen. Sepsis ook wel bloedvergiftiging is zoiets…
Zoals er in de voorgaande blogs wel al naar voren kwam heeft Bram nog niet echt heel veel geluk met zijn gezondheid gehad tot zo ver. Bram is een gevoelig jongetje die de meeste kinderziektes, griepjes, oorontstekingen en alles wat er op scholen en dagverblijven voorbij komt ook wel heeft gehad. Maar nooit was het heel erg… Tot 17 april dit jaar.
Rode plekjes en weinig plas
Het is zo makkelijk om nu achteraf te zeggen ik had het moeten weten… Bram had op zondag avond al wat diarree en een paar rode plekjes in zijn nekje. Door de Ichthyosis zie je bij hem altijd wel rode vlekjes of bultjes dus daar zocht ik niet meteen wat achter. Wat mij maandagochtend ook wel opviel was dat hij niet meer plaste. Dit vond ik wel heel raar en wilde ik nog even aankijken. Ik heb hem meer drinken gegeven en hield hem in de gaten. Zolang hij geen koorts kreeg of ziek leek maakte ik me nog geen zorgen. Hij is ook geen goede drinker en nadat we terug kwamen van de kinderboerderij dronk hij opeens wel een hele fles leeg. Bram is wel een goede eter maar wilde rond 17.15 uur ook geen hap eten meer en leek erg moe te zijn. Toch wat grieperig was het eerste wat in mij opkwam.
Terwijl ik nog een hap eten nam begon Bram wat gek te staren. Het staren ging opeens over in een koortsstuip. Koortsstuipen ontstaan doordat de temperatuur in het lichaam opeens heel snel omhoog gaat. Het was mij toen ook nog niet opvallen dat hij koorts begon te krijgen. Door dat zijn lichaam verstijft kreeg ik hem niet uit zijn stoel. Na wat trekken lukte dit uiteindelijk wel. Hierna heb ik 112 gebeld en na een kwartiertje lag hij aan de apparatuur waarop zijn hoge hartslag te zien was. De ambulancemedewerkster dacht aan een hersenvliesontsteking.
Als je online gaat kijken (thuisarts.nl) naar de symptomen zijn het eigenlijk bijna alle symptomen die je ook aan de gewone griep kunt koppelen. Dit is dus ook de reden waarom een sepsis niet altijd herkent wordt. Volgens de site van Umcutrecht.nl komt ongeveer 1 van de 4 mensen met sepsis te overlijden. Jaarlijks overlijden ongeveer 3500 mensen in Nederland aan sepsis.
De symptomen die Bram had waren:
- Niet meer plassen
- Diarree (klein beetje)
- Rode plekjes in zijn nek
- Geen eetlust
- Hij kreeg een hoge hartslag
- Hij was moe en suffig zoals bij een griepje
- Grieperig gevoel
- Uiteindelijk kwam de koorts heel snel op en kreeg hij een koortsstuip. Dit lijkt op een epileptische aanval.
- Na de koortsstuip begon hij over te geven en bleef hij buitenbewustzijn.
Er zijn nog veel meer symptomen zoals hoofdpijn, buikpijn en pijn in de benen. Bram werd opeens heel erg ziek binnen 30 minuten ging hij van vrolijk, spelend en niks aan de hand naar doodziek. De snelheid van het ziek zijn zegt iets over hoe erg het is en hoe snel je hulp moet krijgen.
Ik heb nog vaak gedacht wat als ik hem in bed had gelegd met een paracetamol… Dat is toch wat je meestal doet als je kind wat grieperig is.
Nog een keer
Een paar weken geleden ging het weer mis. De opvang belde dat hij hoge koorts had en of ik hem direct wilde komen halen. De 1e keer koorts na de ziekenhuisopname in april. Ik heb contact opgenomen met de huisarts maar we waren nog geen vijf minuten thuis en er kwam weer een koortsstuip. Met zijn medische geschiedenis heb ik opnieuw 112 gebeld. Hij plaste wel gewoon dus ik dacht niet aan een bloedvergiftiging maar risico’s nemen doe je niet.
Bram werd een nachtje opgenomen in het ziekenhuis en na 24 uur gingen we met een neusspray naar huis. De spray moet er in ieder geval voor zorgen dat hij goed en snel uit de koortsstuipen gaat komen. Bij Bram is de kans op herhaling van koortsstuipen de komende jaren nog erg groot.
De babyfoon is inmiddels weer uit maar heeft nog lang op Brams kamertje gestaan.