Wat is een taalontwikkelingsstoornis? (TOS)

Daar is veel over te vinden maar ik vind het belangrijk om onze ervaringen te delen. 7% van de kinderen heeft een TOS. Er is een verschil tussen een TOS en een taalachterstand. De taalachterstand is nog in te halen. De TOS niet. We zijn nog vol op bezig met de behandeling bij Pento. En hoe groter en ouder Bram nu wordt hoe meer onbegrip we lijken tegen te komen. Zijn gedrag past niet bij zijn leeftijd. Het is een “vervelend” kind. En laatst hoorde ik; “Spreek de ouders er op aan, die voeden niet op…”

Bram is een kind wat slecht kan luisteren. Hij rent weg en blijft in de kring of tijdens het eten liever niet zitten. Ook reageert hij niet altijd op zijn naam. Het lijkt alsof het hem allemaal niet zo interesseert wat je hem vertelt. Ik ben er in de afgelopen maanden achter gekomen dat dit niet helemaal klopt.

Een mooi voorbeeld om even te delen:

Stel: Je spreekt geen Spaans, en iemand begint een heel verhaal in het Spaans tegen jou te praten. Je begrijpt het niet en hebt de neiging om je om te draaien en weg te lopen. Of je voelt je niet aangesproken en kijkt de andere kant op.
Dit is vergelijkbaar met wat een kind met TOS ook heeft. Ze horen je wel maar begrijpen de woorden niet. Ze verwerken de taal anders. Kinderen met TOS horen (meestal) goed. In Brams geval werd hij hier ook op getest. (Gehoortest) Hij heeft buisjes gekregen in beide oren omdat hij minder kon horen. En veel oorontstekingen had.

TOS

Leren praten verliep wat traag en dat is niet meteen zorgelijk. Het ene kind praat gewoon eerder dan het andere kind. Bij Bram kwam er ook na een paar maanden nog maar weinig uit. De eerste woordjes die hij kon zeggen waren papa en mama. Toen hij 2,5 jaar oud was kwamen daar geen woordjes bij. Hij werd via het consultatiebureau door verwezen naar een logopedist. Dit hielp niet en na een paar testen werden we door gestuurd naar Pento. Ook nu hij de intensieve behandeling krijgt merk ik dat het hem veel energie kost en hij heeft moeite met het onthouden van woorden en klanken.

Kinderen met een TOS hebben meestal een soort van “eigen taal”. Als ouder ken je je kind natuurlijk en snappen wij vaak wel wat hij wil en bedoeld. Woorden die Bram regelmatig gebruikt zijn bijvoorbeeld:
Momo = molen
Pa = paard
Tinken = drinken
Oen = schoen
Maar er kunnen ook woorden voorbij komen waar je niks van kunt maken. En als buitenstaander is het dan nog moeilijker om hem te snappen. Als een kind het pivas heeft kom je niet snel op het idee om hem een jas aan te doen. Maar het kind probeert je in zijn of haar eigen taal te vertellen dat hij/zij het koud heeft. Dit moet je maar net weten. Snap het hem of haar niet? Nou dan….

En dan nu een van de belangrijkste punten waar we vaak tegen aan lopen….

Omgaan met emoties

Het “vervelende kind”…
Ik ben de moeder van een kind wat zomaar om zich heen begint te slaan. Hij gooit met speelgoed of andere spullen die hij omzich heen ziet en kan verschrikkelijk boos worden en blijven. Vaak is dit frustratie. Hij kan niet tegen anderen zeggen wat hij denkt en graag wil. Maar doordat hij moeilijk praat en de taal op een andere manier verwerkt en minder goed snapt kan hij ook zijn eigen emoties minder goed verwerken. Soms staat hij vanaf een afstandje toe te kijken hoe andere kinderen met elkaar spelen en weet hij niet hoe hij mee moet doen. Hij probeert andere kinderen wel op te zoeken maar samen spelen, samen delen, vindt hij erg lastig.

Soms moet ik Evelyn ophalen van school en lukt het hem niet om mij iets duidelijk te maken of snapt hij mij niet. Dan komen we op school aan in een boze en gefrustreerde bui. Ik moet Bram dan weg houden bij andere kinderen omdat hij anders zijn frustratie gaat uiten op de eerste die hij tegen komt. Meestal is dit zijn eigen zus.

Het maakt Bram niet uit of we hem tijden een boze bui straf geven door hem op de trap te zetten of hem negeren. We proberen duidelijk te maken dat hij nergens mee mag gooien en niet mag slaan. Het lijkt gewoon niet door te dringen.

Zoektocht

Voor zowel kind als ouder is het een hele zoektocht om om te gaan met een TOS. We helpen Bram zoveel mogelijk. Ik haal hem uit de situatie wat hem boos maakt of probeer het met hem op te lossen. Maar soms is er even geen goede oplossing en dat is lastig. Wat bijvoorbeeld ook niet helpt is het kind uitlachen als hij iets verkeerd zegt of alleen het verkeerde woord herhalen.

Wat wel helpt is de hele zin herhalen op de goede manier. Dan voelt het kind zich begrepen en heeft hij niet direct het idee dat hij iets verkeerd heeft gezegd.

Het is niet altijd door een slechte opvoeding een vervelend kind. Er zit soms nog een heel verhaal achter. En ik probeer het van beide kanten te bekijken. Het jongen of meisje wat hij slaat is verdrietig en ik heb hier ook moeite mee. Ik doe m’n best te voorkomen dat hij een ander kind pakt. Maar door boze ouders aangesproken worden over een slechte opvoeding heb ik ook moeite mee. Hier boven staan informatiefilmpjes. En mocht je ook zo’n verhaal hebben of je hierin herkennen plaats het gerust in de reacties maar hou het netjes.