Andere blogs
Afgelopen week las ik een blog van iemand die een vierde zoon krijgt. En dat ze toch liever een meisje had gehad. Op Facebook ging het los. Ze moest blij zijn dat het haar gegeven is en dat het gezond was en niet zo mekkeren… Waarom is het zo fout om je wens uit te spreken? Zo gek is het toch eigenlijk niet? Om na drie keer het zelfde iets anders te willen? Als je trouwens gaat zoeken via Google ga je nog wel meer van dit soort verhalen vinden.
Gezegde
Het deed mij denken aan een verhaaltje wat mijn man mij vertelde, gelijk aan het begin van onze relatie. Hij werkt als verbindelaar en de meeste verbindelaren krijgen blijkbaar dochters. Dit is trouwens nog nooit bewezen. Dat zou volgens dit gezegde te maken hebben met de straling waarmee er gewerkt wordt. Deze straling heeft invloed op de X chromosomen. De X chromosomen worden vernietigd waardoor er alleen een Y chromosoom overblijft. Een XY wordt een jongen een YY een meisje. Dit zou betekenen dat als er ooit een 2e komt ook dit weer een meisje zou worden. Volgens dit mooie verhaal dus.
Jongen of meisje?
Nou weet ik dat mijn man een jongen ook wel leuk zou vinden. Als je het mij zou vragen zou het mij niks uit maken. Bij een meisje kunnen we een hoop hergebruiken en bij een jongen hebben we van alle soorten 1. Beide leuk denk ik dan. Er is wel een heel klein probleempje… We zijn het nooit eens geworden over een jongens naam. Het had ook geen prioriteit. Toen ik in 2017 zwanger raakte was de verbazing niet groot toen het bij de 20 weken echo een meisje bleek te zijn. Bij de 12-weken echo had ik aan de hand van de NUB-theorie al een beetje gekeken en dacht ik zelf ook al een meisje te zien. Het maakte mij totaal niet uit. En bij de volgende ook niet!